رهاوردهای استفاده از روش «تحلیل محتوا کمی» در فهم احادیث

کلمات گهربار ائمهٔ اطهار(ع) پس از قرآن کریم، گران قدرترین میراث دین مبین اسلام و دستورالعملی برای سعادت هر دو جهان است. این محتوای غنی و هویت بخش قابلیت آن را دارد که در حوزه های مختلف علوم بشری استفاده شده و مبنای مطالعات بنیادین و کاربردی در نظر گرفته شود. به نظر می رسد آنچه امروز می تواند راهگشای فهم بسیاری از وقایع آن دوران باشد، تبیین دیدگاه ها و مبانی نظری ائمۀ اطهار(ع) از خِلال تجزیه و تحلیل گفتار ایشان با استفاده از روش های علمی و دقیق باشد، چرا که به واسطۀ فهم گفتمان هر شخص و چینش منطقی کلمات او در کنار یکدیگر است که می توان به درکی جامع از دیدگاه های آن فرد و اعماق اندیشه های وی دست یافت. از جمله روش های تحقیق مطرح، روش «تحلیل محتوا» است که پژوهش های انجام شده بر مبنای آن در حوزۀ علوم دینی و به ویژه متون حدیثی نشان داده است که این روش از قابلیت های بسیار خوبی جهت فهم و نقد احادیث برخوردار بوده و از همین روی است که محققان و پژوهشگران عرصه علوم دینی به جهت استفادهٔ بهینه از دانش خود و عرضهٔ بهینۀ آن به گروه های مختلف جامعه، از این روش در تحقیقات خود بهره می گیرند. در این پژوهش پس از معرفی این روش و فنون خاص آن، برخی کارکردها و قابلیت های استفاده از آن در فهم احادیث به طور مستند بیان شده است.